Wiele krajów ma swoją unikalną wersję placków ziemniaczanych, różniącą się składnikami, techniką przygotowania i dodatkami. Poprosiłam AI o zaproponowanie najlepszych przepisów z całego świata na tę potrawę.

Dostałam 9 smakowitych propozycji, z których numer 6 (aloo tikki) tak mnie oczarował, że jeszcze dziś będę go testować. Tylko zamiast zielonego groszku, użyję młodego bobu. Jeśli lubisz placki ziemniaczane, koniecznie zerknij na zebrane podpowiedzi. Być może znajdziesz wśród nich swoje nowe ulubione placki. 

Hash browns – Wielka Brytania

Brytyjskie hash browns to obowiązkowy element angielskiego śniadania. Przygotowuje się je z ugotowanych lub surowych ziemniaków, które są tarte, przyprawiane solą i pieprzem, a następnie smażone lub pieczone do uzyskania chrupiącej, złotej skórki.

Mają charakterystyczny trójkątny lub prostokątny kształt i zwarte wnętrze. Ich prostota, łatwość przygotowania oraz fenomenalna chrupkość sprawiają, że są jednymi z najchętniej wybieranych placków śniadaniowych na świecie.

Bramboráky – Czechy

W Czechach ziemniaczane placki noszą nazwę bramboráky i mają typowy, intensywny smak dzięki obecności czosnku oraz majeranku. Do startego surowego ziemniaka dodaje się jajko, mąkę i przyprawy, a całość smażona jest na złoto. B

ramboráky są cienkie, chrupiące, aromatyczne i często podawane samodzielnie lub jako dodatek do mięsnych dań. Wyróżniają się ziołową nutą, która nadaje im wyrazisty charakter.

Rösti – Szwajcaria

Rösti to szwajcarskie placki ziemniaczane, które dawniej stanowiły śniadanie rolników z regionu Berna. Robione są z gotowanych lub surowych ziemniaków startych na grubej tarce, uformowanych w jeden duży placek i smażonych na patelni na maśle lub oleju. Z wierzchu chrupiące, w środku miękkie i kremowe. Często podawane z serem, jajkiem sadzonym, boczkiem lub jako dodatek do mięs. 

Boxty – Irlandia

Boxty to irlandzka odpowiedź na placki ziemniaczane, łącząca tarte, surowe ziemniaki z ugotowanym puree i mąką. Do masy często dodaje się maślankę, która nadaje całości lekkości i charakterystycznego smaku.

Smażone na patelni w formie cienkich placuszków lub grubszych „ciastek”, podawane są najczęściej na śniadanie z masłem, jajkami lub wędliną. Ich lekko gąbczasta struktura i delikatna kwaskowatość wyróżniają.

Draniki – Białoruś

Białoruskie draniki to esencja prostoty i smaku. Przygotowywane są z surowych ziemniaków tartych na drobnych oczkach, mieszanych z cebulą, jajkiem oraz odrobiną mąki.

Smażone na patelni do uzyskania rumianej skórki, często podawane są z kwaśną śmietaną lub jako dodatek do mięsnych sosów. Draniki są gęstsze i bardziej „ziemniaczane” niż wiele innych wersji – sycące, rozgrzewające i idealne na chłodniejsze dni.

Aloo tikki – Indie

Indyjskie aloo tikki to pikantne placki ziemniaczane przygotowywane z ugotowanych ziemniaków, intensywnych przypraw takich jak kolendra, kmin rzymski, garam masala i chili oraz dodatku zielonego groszku.

Uformowane w niewielkie, płaskie kotleciki, smażone są na głębokim tłuszczu do uzyskania chrupiącej powierzchni. Często serwowane są jako przekąska uliczna w duecie z chutneyem. Ich intensywny aromat i rozgrzewające przyprawy sprawiają, że trudno się im oprzeć.

Latkes – kuchnia żydowska

Latkes to tradycyjne żydowskie placki ziemniaczane, przygotowywane głównie na święto Chanuki. Powstają z mieszanki surowych, startych ziemniaków, cebuli, jajek oraz mąki (często macowej). Smażone na dużej ilości oleju mają chrupiącą strukturę i złocistą barwę.

Latkes podawane są najczęściej z musem jabłkowym lub kwaśną śmietaną. To danie nie tylko pyszne, ale też głęboko zakorzenione w kulturze i historii, co czyni je wyjątkowym doświadczeniem kulinarnym.

Gamja-jeon – Korea Południowa

W Korei Południowej popularną przekąską są placki gamja-jeon, które robi się z surowych, startych ziemniaków, bez żadnych dodatków. Masa ziemniaczana jest dokładnie odsączana, a następnie formowana w cienkie placuszki i smażona na patelni, aż uzyskają złocistą, chrupiącą powierzchnię. Cechuje je prostota wykonania i delikatny smak. Podawane są zazwyczaj jako przekąska lub przystawka, najczęściej z sosem sojowym.

Llapingachos – Ekwador

W Ekwadorze smaży się placki ziemniaczane zwane llapingachos. Składają się one z gotowanych ziemniaków, cebuli oraz nadzienia serowego – najczęściej używa się miejscowego sera queso fresco.

Po uformowaniu placuszki są smażone do uzyskania złocistej i chrupiącej skórki. Tradycyjnie podaje się je z jajkiem sadzonym, sosem z orzeszków ziemnych, awokado oraz pikantną salsą. Warto ich spróbować, ponieważ to połączenie kremowego środka z obłędnie chrupiącą skórką i bogatymi dodatkami, które urozmaicają smak.